หลักการใช้ Present Continuous Tense (ปัจจุบันกาลต่อเนื่อง) ในภาษาอังกฤษ

 

รูปแบบของ Present Continuous Tense

 

Subject + is/am/are + V.-ing

 

 

หลักการใช้ Present Continuous Tense   ใช้กับเหตุการณ์หรือการกระทำที่ กำลังดำเนินอยู่ในขณะที่พูด ต่อเนื่องไปเรื่อยๆและจบในอนาคต โดยอาจจะใช้ Adverbs of Time (คำกริยาวิเศษณ์บอกเวลา) บางคำ เช่น now, at the moment, right now, at present, these days เป็นต้น เข้ามาช่วยในประโยคด้วย เช่น     She is going to the supermarket at the moment. (หล่อนกำลังไปซุปเปอร์มาร์เกตอยู่ตอนนี้)   ใช้เพื่อพูดถึงเหตุการณ์หรือการกระทำที่ กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้ เช่น     I am meeting my boss this evening. (ฉันจะพบกับเจ้านายเย็นนี้)   ใช้แสดงเหตุการณ์หรือการกระทำที่ ผู้พูดมั่นใจว่าจะเกิดขึ้นในอนาคตอย่างแน่นอน เช่น   He is going to China tonight. (เขาจะเดินทางไปยังประเทศจีนคืนนี้)   กริยาบางตัวไม่สามารถใช้ในรูปของ Present Continuous Tense ได้ ถึงแม้ว่าเหตุการณ์นั้นจะกำลังเกิดขึ้น หรือ ดำเนินอยู่ก็ตาม โดยเรามักใช้ในรูปของ Present Simple Tense กับคำกริยากลุ่มนี้แทน ซึ่ง ได้แก่   4.1) กริยาที่แสดงถึงประสาทสัมผัสทั้งห้า เช่น see, hear, feel, taste, smell I smell something bad. (ถูก)   * I am smelling something bad. (ผิด)   4.2) กริยาที่แสดงความนึกคิด ความรู้สึก เช่น know, understand, think, believe, agree, notice, doubt, suppose, forget, remember, consider, recognize, appreciate, forgive I believe her. (ถูก)   * I am believing her. (ผิด) 4.3) กริยาที่แสดงความชอบและความไม่ชอบ เช่น like, dislike, love, hate, prefer, trust, detest He likes a woman with long hair. (ถูก)   * He is liking a woman with long hair. (ผิด)   4.4) กริยาที่แสดงความปรารถนา เช่น wish, want, desire, prefer I want to get married. (ถูก) * I am wanting to get married. (ผิด)   4.5) กริยาที่แสดงความเป็นเจ้าของ เช่น possess, have, own, belong She has no children. (ถูก)   * She is having no children. (ผิด)

 

วิธีการสร้างประโยค Present Continuous Tense

 

โครงสร้าง	Subject + is/am/are + V.-ing
ประโยคบอกเล่า	I		am		talking		to her.
	You / We / They		are		reading		magazines.
	He / She / It		is		sleeping		on the couch.
โครงสร้าง	Subject + is/am/are + not + V.-ing
ประโยคปฏิเสธ	I	am		not		talking		to her.
	You / We / They	are		not		reading		magazines.
	He / She / It	is		not		sleeping		on the couch.
โครงสร้าง	Is/Am/Are + Subject + V.-ing?
ประโยคคำถาม	Am	I			talking		to her?
	Are	you / we / they			reading		magazines?
	Is	he / she / it			sleeping		on the couch?
โครงสร้าง	Who/What/Where/When/Why/How + is/am/are + Subject + V.-ing?
ประโยคคำถาม  Wh-	Who	am		I		talking to?
	What	are		you / we / they		reading?
	Where	is		he / she / it		sleeping?

*คำปฏิเสธรูปย่อของ is / am / are not คือ isn’t, aren’t และ aren’t

ที่มา : http://www.dek-eng.com/

เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษา

องค์ประกอบของระบบสารสนเทศ - คอมพิวเตอร์

 ข้อมูลสารสนเทศ

เครื่องมือการจัดการความรู้ั

ปิรามิดความรู้ของ ยามาซากิ

นวัตกรรมเกี่ยวกับเทคโนโลยีการศึกษา

Past Simple Tense

Past Simple Tense คือเหตุการณ์ในอดีตที่เกิดขึ้นและสิ้นสุดไปแล้วในอดีต
รูปแบบ Subject + V.2* + Object หรือส่วนขยาย

Adverbs of Time ที่บอกเวลาในอดีต ได้แก่

ago	ผ่านมาแล้ว
yesterday	เมื่อวานนี้
last night	เมื่อคืนนี้
last week	สัปดาห์ที่แล้ว
last month	เดือนที่แล้ว
last year	ปีที่แล้ว
a long time	เป็นเวลานานแล้ว
the day before yesterday	เมื่อวานซืนนี้
in 2000	ในปี 2000
this morning	เมื่อเช้านี้

* หมายเหตุ V.2 คือ กริยาเติม “d” หรือ “ed” ในกรณีเป็นกริยาปกติ (Regular Verb) เช่น walk, watch เป็นต้น และเป็นกริยาช่องที่ 2 ในกรณีเป็นกริยาไม่ปกติ (Irregular Verb) เช่น run-ran, take-took เป็นต้น
คำกริยาช่องที่ 2 (Past Form) มี 3 แบบคือ
1. คำกริยาที่เติม –d หรือ –ed เรียกว่า Regular verb (กริยาปกติ)
1.1 โดยปกติคำกริยาทั่วไปจะเติม –ed ท้ายคำกริยาเช่น
walk - walked
jump - jumped
clean - cleaned
talk - talked
1.2 คำกริยาช่องที่ 1 ที่ลงท้ายด้วย e ให้เติม –d เช่น
like - liked
live - lived
smile - smiled
1.3 คำกริยาช่องที่ 1 ที่ลงท้ายด้วย y ให้เปลี่ยน y เป็น i แล้วเติม -ed เช่น
study - studied
cry - cried
1.4 คำกริยาช่องที่ 1 ที่ลงท้ายด้วย y และหน้า y เป็นสระ (a, e, i, o, u) ให้เติม -ed เช่น
play - played
enjoy - enjoyed
obey - obeyed
1.5 คำกริยาช่องที่ 1 ที่มีสระตัวเดียว ตัวสะกดตัวเดียวและออกเสียงสั้น ให้เพิ่มตัวสะกดตัวท้ายอีกหนึ่งตัวแล้วจึงเติม -ed เช่น
stop - stopped
beg - begged
rub - rubbed
1.6 คำกริยาช่องที่ 1 ที่มีลงท้ายด้วย l ให้เพิ่ม l อีกหนึ่งตัวแล้วจึงเติม -ed เช่น
control - controlled
travel - travelled
1.7 คำกริยาช่องที่ 1 ที่มี 2 พยางค์และออกเสียงหนัก (stress) ที่พยางค์หลัง ให้เติมตัวสะกดตัวท้ายเพิ่มอีก 1 ตัว ก่อนเติม -ed เช่น
permit - permitted
occur - occurred

2. คำกริยาที่เปลี่ยนรูป เรียกว่า Irregular verb (กริยาอปกติ)
คือ คำกริยาที่เมื่อทำให้เป็นกริยาช่องที่ 2 แล้วจะเปลี่ยนรูปไปจากเดิมหรืออาจจะเปลี่ยนสระภายในคำเดิม เช่น
go - went
eat - ate
get - got
drink - drank

3 คำกริยาที่ไม่เปลี่ยนรูป
คือรูปจะคงที่และได้รูปเดียวกันทั้งกริยาช่องที่ 1 และกริยาช่องที่ 2 เช่น
cut - cut
put - put
hit - hit
let - let
hurt - hurt
ตัวอย่าง

ประธาน	กริยาช่องที่ 2	กรรม	คำบอกเวลาในอดีต
They	played	football	last Friday.
He	studied	Science	yesterday.
We	met	me	last week.
My father	bought	this car	three years ago.

การทำประโยคบอกเล่าให้เป็นประโยคปฏิเสธใน Past Simple Tense
1. ประโยคบอกเล่าที่มี verb to be สามารถทำให้เป็นประโยคปฏิเสธได้โดยการเติม not หลัง verb to be ทันที 

ประโยคบอกเล่า (Affirmative)	ประโยคปฏิเสธ (Negative)
He/She was at home.	He/She was not at home.
We/They were at home.	We/They were not at home.

2. ประโยคบอกเล่าที่มี had หรือคำกริยาช่องที่ 2 สามารถทำให้เป็นประโยคปฏิเสธได้โดยใช้ did not (didn’t) วางระหว่างประธานและกริยาแท้ และกริยาแท้ต้องเปลี่ยนจาก had เป็น have หรือกริยาที่ไม่มี to (Infinitive without to) 

ประโยคบอกเล่า (Affirmative)	ประโยคปฏิเสธ (Negative)
She had three dogs.	She did not have three dogs.
Mac worked late last night.	Mac did not work late last night.
We studied English yesterday.	We did not study English yesterday.

การทำประโยคบอกเล่าให้เป็นประโยคคำถามใน Past Simple Tense
1. ประโยคบอกเล่าที่มี verb to be สามารถทำให้เป็นประโยคคำถามได้โดยการนำ verb to be มาวางไว้หน้าประธาน แล้วใส่เครื่องหมายคำถาม (question mark) ที่ท้ายประโยค

ประโยคบอกเล่า (Affirmative)	ประโยคคำถาม (Question)
She was a nurse.	Was she a nurse?
They were in the room.	Were they in the room?

2. ประโยคบอกเล่าที่มี had หรือคำกริยาช่องที่ 2 สามารถทำให้เป็นประโยคคำถามได้โดยนำdidวางไว้หน้าประธาน และกริยาแท้ต้องเปลี่ยนจาก had เป็น have หรือกริยาที่ไม่มี to (Infinitive without to) ตามเดิม แล้วใส่เครื่องหมายคำถาม (question mark) ที่ท้ายประโยค

ประโยคบอกเล่า (Affirmative)	ประโยคคำถาม (Question)
She had a pen.	Did she have a pen?
David and Alex taught English.	Did David and Alex teach English?

การตอบคำถามของประโยคคำถามชนิดนี้จะต้องตอบด้วย Yes หรือ No ดังตัวอย่างต่อไปนี้

ประโยคคำถาม (Question)	ประโยคคำตอบแบบสมบูรณ์ (Full Answer)	ประโยคคำตอบสั้น (Short Answer)
Was she a nurse?	Yes, she was a nurse.	Yes, she was.
	No, she wasn’t a nurse.	No, she wasn’t.
Were they at home?	Yes, they were at home.	Yes, they were.
	No. they weren’t at home.	No, they weren’t.
Did you have homework?*	Yes, I had homework.	Yes, I did.
	No, you didn’t have homework.	No, I didn’t.

การใช้ Is Am Are / Verb

เมื่อไรใช้ is am are และเมื่อไรใช้แค่ verb เพื่อน ๆ หลายคนสับสนว่า ประโยคไหนเราควรใช้  is am are หรือแค่ verb เฉย ๆ  มีหลักการจำง่าย ๆ ค่ะ แต่ก่อนอื่นมาทำความเข้าใจก่อนว่า ประธานตัวไหน ใช้คู่กับ verb to be ตัวไหนค่ะ      ประธาน Verb to be (Present Tense) He, She, It Is I am You, We, They are โครงสร้างรูปประโยคที่ใช้คู่กับ is am are มี 3 แบบคือ 1.       ถ้าเราต้องการพูดประโยคที่แปลว่า “เป็น, อยู่, คือ” รูปประโยค (ประธาน + is, am, are + นาม) ตัวอย่าง I am a student. (ฉันเป็นนักเรียน) (I + am + a student) ประธาน I Verb to be am นาม a student           We are in the class room. (พวกเราอยู่ในห้องเรียน) (we + are + in the class room.) ประธาน We Verb to be are นาม In the class room He is my son. (เขาคือลูกชายของฉัน) (He + is + my son) ประธาน He Verb to be is นาม my son    2.       ถ้าเราต้องการพูดเกี่ยวกับคำคุณศัพท์ (adj) เช่น เตี้ย สูง อ้วน ผอม ดำ ขาว สวย หล่อ รูปประโยคคือ  (ประธาน + is, am, are + คำคุณศัพท์) ตัวอย่าง He is tall. (เขาสูง) (He + is + tall) ประธาน He Verb to be is คำคุณศัพท์ (adj) tall I am short. (ฉันเตี้ย) (I + am + short) ประธาน I Verb to be am คำคุณศัพท์ (adj) short They are smart. (พวกเขาฉลาด) (They + are + smart)                ประธาน They Verb to be are คำคุณศัพท์ (adj) smart 3.       ถ้าเราต้องการพูดว่า “กำลัง” เช่นกำลังกิน (eating), กำลังวิ่ง (running), กำลังเดิน (walking) ซึ่งกลุ่มนี้ verb จะเติม ing  รูปประโยคคือ (ประธาน + is, am, are + (verb+ing)) ตัวอย่าง I am running. (ฉันกำลังวิ่ง) (I + am + running.) ประธาน I Verb to be am คำคุณศัพท์ (adj) running You are sitting. (คุณกำลังนั่ง) (You + are + sitting.)                ประธาน You Verb to be are คำคุณศัพท์ (adj) sitting He is eating. (เขากำลังกิน) (He + is + eating.) ประธาน He Verb to be is คำคุณศัพท์ (adj) eating ถ้าประโยคที่เราจะใช้ไม่ได้เกี่ยวกับเงื่อนไข 3 ข้อข้างต้น เราจะใช้ verb ต่อท้ายประธานเลยค่ะ เช่น                 I like this book. (ฉันชอบหนังสือเล่มนี้)                 He studies English. (เขาเรียนอังกฤษ)                 She loves the doll. (เธอรักตุ๊กตา)                 They stay at home. (พวกเขาพักที่บ้าน) ข้อสังเกตในการใช้ verb ให้ถูกต้องคือ เฉพาะประธานเป็นเอกพจน์ ส่วนใหญ่ verb จะเติม s ต่อท้าย แต่ก็มี verb บางตัวต้องเปลี่ยนรูปเหมือนกัน เช่นคำว่า study ต้องเปลี่ยน y เป็น i แล้วเติม es เป็น studies ที่มา : https://sites.google.com/site/noodashare/kae-rm-ma/is-am-are-laea-verb